wypełnić powietrzem

См. также в других словарях:

• wydąć — dk Xc, wydąćdmę, wydąćdmiesz, wydąćdmij, wydąćdął, wydąćdęli, wydąćdęty wydymać ndk I, wydąćam, wydąćasz, wydąćają, wydąćaj, wydąćał, wydąćany «wypełnić, nadmuchać powietrzem zwiększając objętość czegoś; nadąć, uczynić wzdętym» Wydąć policzki.… …   Słownik języka polskiego

• odąć — dk Xc, odmę, odmiesz, odmij, odął, odęty odymać ndk I, odąćam, odąćasz, odąćają, odąćaj, odąćał, odąćany «wypełnić policzki wydychanym powietrzem, wywinąć wargi, usta, zwykle na znak niezadowolenia, pogardy, złości» Odąć pogardliwie usta.… …   Słownik języka polskiego

• przestrzeń — ż V, DCMs. przestrzeńeni; lm M. przestrzeńenie, D. przestrzeńeni 1. blm «trójwymiarowa rozciągłość, nieokreślona i nieograniczona, w której zachodzą wszystkie zjawiska fizyczne» Ruch ciał w przestrzeni. Zajmować określone miejsce w przestrzeni.… …   Słownik języka polskiego